Najava – Izložba „Umetnost neprekidnog traganja: BOŠKO PETROVIĆ (1922 – 1982)“ u Savremenoj galeriji Zrenjanina

Dve godine nakon poklona, a godinu dana nakon značajnih godišnjica, sto godina od rođenja i četrdeset godina od smrti Boška Petrovića (1922-1982),  Savremena galerija Zrenjanin će predstaviti široj javnosti radove Boška Petrovića koje čuva u svojoj kolekciji.

Boško Petrović je neumorno istraživao različite tehnike kao što su ulje na platnu, kolaž, akvarel, crtež, ali i mozaik i tapiserija. Prolazeći kroz razne faze istražujući u okviru nekoliko tema stvarao je svoj individualni likovni rukopis često nailazeći na prepreke koje je prihvatao kao neminovni otpor društva umetniku čije je svojstvo da večito ruši različite barijere, otvara nova pitanja i gura čovečanstvo napred. Paralelno stvaranje mračnih i vedrih, odnosno pesimističnih i optimističnih radova predstavlja jasno suprotstavljanje i borbu dobra i zla koje se konstantno odigrava na globalnom nivou ali i u svakom pojedincu, pa tako i u samom umetniku.

Boško Petrović je rođen 1922. godine u Novom Sadu. Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu je upisao 1940. godine, ali zbog rata 1941. godine upisuje Akademiju likovnih umetnosti u Budimpešti. Tokom rata je bio hapšen i vraćen za Novi Sad gde je radio u Propagandnom odeljenju glavnog štaba Vojvodine kao rukovodilac Odeljenja za dokumentarne i umetničke izložbe Agitpropa JNOF-a. Nakon rata se vraća u Beograd na Akademiju, a zatim 1949. godine prelazi u majstorsku radionicu Mila Milunovića kada postaje i profesor u Školi za primenjenu umetnost u Novom Sadu. Učestvovao je u osnivanju i radu umetničkih kolonija u Senti, Bačkoj Topoli, Bečeju i Ečki, a bio je i osnivač i član umetničke grupe Grupa 57 u Beogradu. Takođe je sa tkaljom Etelkom Tobolkom 1961. godine osnovao prvu jugoslovensku radionicu za izradu tapiserija „Atelje 61“ u svom ateljeu na Petrovaradinskoj tvrđavi. Na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu diplomirao je 1969. godine i počeo da radi kao profesor na Višoj pedagoškoj školi u Novom Sadu. Na Akademiji umetnosti u Novom Sadu izabran je za vanrednog profesora 1975. godine, a naredne godine za redovnog profesora. Preminuo je 1982. godine u Novom Sadu.