Manastir Svete Melanije Rimljanke je srpski pravoslavni ženski manastir u Zrenjaninu
MANASTIR SVETE MELANIJE
Manastir Svete Melanije Rimljanke je srpski pravoslavni ženski manastir u Zrenjaninu, pripada Eparhiji banatskoj Srpske pravoslavne crkve.
Manastir je osnovao episkop banatski dr Georgije Letić 7. maja 1935. godine u severoistočnom delu Zrenjanina na mestu starog manastira Drenovca i posvetio ga Svetoj Melaniji. Povod je bila dvostruka vladičina godišnjica: četrdeset godina svešteničke i trideset godina episkopske službe.
Ime je uzeto, prema imenu njegove majke. Uz vladiku banatskog, veliki priložnik manastira je i njegova sestra po majci, Danica – Olga plemenita Vojnović, čijom pomoći je uređen unutrašnji deo hrama i konaka, te kupljen manastirski posed. Olga je darovala 320.000 dinara da se nabavi zemljište i šuma. Šuma je bila neophodna da se manastir može razvijati. Darodavka je dala još oko 100.000 dinara za razne potrebe – gradnje i nabavke. Kupljen je tako i jedan lanac zemlje. Kasnije 1938. godine Olginim novcem kupljeno je još 10 jutara zemlje.
Episkop Georgije je imao u vidu da u gornjem Banatu nije bilo naših manastira, pogotovo nije bilo ženskih i s obzirom da je nekad u Bečkereku bio srpski manastir (Drenovac).
Zato je rešio da u gradu na Begeju, koji je tada bio prestonica jugoslovenskog dela Banata, podigne manastir i posveti ga svojoj majci.
Manastir je podigao i po želji Hrišćanske narodne zajednice Bečkerečke, na čijem je čelu bila učiteljica Vukosava Špakovski.
Manastir je podignut u vizantijskom stilu, novi konak iz 1990. podignut je u moravskom stilu. Manastirsku crkvu je projektovao novosadski arhitekta Đorđe Tabaković 1935. godine. Ikonostas je bio rezbaren i pozlaćen.
Ikonostas i živopis radio je akademski slikar iz Vršca Svetislav Vuković (slikar) 1936.1937 godine. Rekostrukcija i dogradnja izvršena je 1986. godine, pod rukovodstvom arhitekte Predraga Ristića. Posed manastira je krajem 20. veka 12 hektara zemlje.
BIO JE TO PRVI ŽENSKI MANASTIR U EPARHIJI BANATSKOJ.
Prva upraviteljica manastira od 1935. godine, bila je monahinja Petronija rođena Savić, rođena sestra naučnika lekara dr Vase Savića (1893—1939). Prva igumanija bila je hadži Petronija Špakovski.
U sklopu manastira nalazi se i kapela Svete Petke koju je 2004. osveštao episkop banatski Nikanor. U manastiru nalazi se čudotvorni izvor, koji je jedno vreme bio presušio.
Dragocenost manastirske riznice predstavlja Prestono Jevanđelje štampano 1663. godine u Moskvi.
