Katolička crkva Svetog Jovana Krstitelja u Ečki pоdignutа је 1864. gоdinе nа mеstu stаriје crkve iz 1794. gоdinе
CRKVA U EČKI
Pоdizаnjе crkvе finаnsirаlа је plеmićkа pоrоdicа Lаzаr od Ečke (Sigismund Lazar od Ečke), kаkо stојi nа mеrmеrnој tаbli iznаd zаpаdnоg ulаzа. Prојеkаt zа crkvu izradio је ing. Kаnski а izvоđаč је biо bеčkеrеčki prеduzimаč Stеvаn Đоrđеvić kојi је kаsniје rаdiо nа pоdizаnju katoličke crkve svetog Jovana Nepomuka u Vеlikоm Bеčkеrеku.
Fаsаdu је dоvršiо Grоf Feliks Аrnоnkur 1907. gоdinе
Kratak istorijat rimokatoličke crkve u Ečki
Rimokatolička župa u Ečki je osnovana 1793. nastojanjem Janoša Lazara (1757-1809), najstarijeg sina veleposednika Lukača Lazara. Godinu dana kasnije (1794) povećao se broj rimokatoličkih vernika doseljavanjem Bugara.
Stoga je grof i general Janoš počeo graditi za njih prvu crkvu; nakon četiri godine im je sagradio i parohijski dom (1798). Crkva je stajala na mestu današnje; sagrađena je od nabijenog blata a pokrivena trskom. Prvi ečanski duhovni pastir 1793-1797 je bio Janoš Krizostom Gubanoci, njegov naslednik bio je 1797-1799 Mihalj Jančo.
Godine 1801. su stigli u Ečku nemački naseljenici. Godine 1810. je priključen ečanskoj župi tada sagrađeni Sigmundfeld (danas Lukićevo) i Lukino Selo. Godine 1811. je Agošton Lazar (1768-1833) proširio crkvu i dogradio daskama pokriveni zvonik. Župnika Jožefa Nađa (1799-1825) je nasledio Antal Milašin (1825-1834).
9. aprila 1836 je opštinom harao požar, koji je uništio 60 kuća i do temelja takođe rimokatoličku crkvu. Zahvaljujući tadašnjem župniku Janošu Henriku Kimeru, (1834-1851) kao i nesebičnom zalaganju vernika, je uspelo spasiti slike i crkvenu opremu. Iste su godine iz dvoje u požaru oštećenih zvona ulili jedno novo i smestili ga u obnovljeni zvonik. Ta crkva je već bila pokrivena crepom.
Godine 1864. je general i grof Žigmond Lazar (1801-1870) dao sagraditi novu crkvu. U to vreme je bio župnik Karl Krist (1851-1874). Gradnju crkve je projektovao građevinar Kanski, a dovršio bečkerečki preduzimač Stevan Đorđević. Prema pretpostavkama mađarskih istoričara umetnosti, neki arhitektornski elementi ukazuju na mađarskog arhitektu Mikloša Ibla. Temelje za novu crkvu su postavili 1862. godine oko stare crkve na taj način, da je stara crkva ostala unutar novogradnje sve dok nije bila sagrađena 1864. godine nova. Posle zadnje mise u avgustu 1864. su staru crkvu porušili, a ruševine izneli kroz vrata nove crkve napolje.
Novu crkvu – veličanstvenu kao kakvu katedralu – je 18. septembra 1864. posvetio za vreme svečane mise čanadski biskup Šandor Bonac, koji je iza toga i osvetio. Na početku posvećenja crkve je biskup uručio generalu Lazaru počasni red »Svetog Đorđa«, kojim ga je odlikovao blaženi papa Pije IX.